Bugün ne yazmasam diye düşündüm. Hiçbir şey dedim, kendi kendime. O zaman “her şey” yazmalıyım diye bir sonuç çıkardım ve kâğıda “her şey” yazdım. Fakat gözüm ve aklım “şey” kelimesinde kaldı.  Neydi ki bu şey? TDK diye bir şey var, gidip oraya bakayım, bakalım ne diyor diye vardım kapısına. Aynen şöyle diyordu: “Madde, eşya, söz, olay, iş, durum vb.nin yerine kullanılan, belirsiz anlamda bir söz.” Bu kez de aklım eşya ve belirsiz anlam kelimelerine takıldı. Eşya şey ile benziyordu. Evet eşya, şey kelimesinin çoğu­luymuş. Yani şey oldu, şeyler… buyur buradan yak. Çoğalan şeyle beraber merakım da arttı ve yolculuğum...
İçeriğin devamını görüntülemek için
oturum açınız